Jullie hebben weinig gehoord maar dan nu toch wat ik heb gemaakt de laatste week.

28-08-14
Vandaag verder over de Icefield Parkway gereden richting Jasper. Op deze route hoog in de Rocky Mountans, vandaag tot op 2075 mt, kom je zo veel vergezichten tegen. De ochtend begint bewolkt dus de vergezichten blijven uit maar dat mag de pret niet drukken. We stoppen op een camping om ons vuil water te dumpen en schoon water in te slaan. Helaas is het water hier niet beschikbaar dus moeten met een beetje toe komen. We stoppen op het hoogtepunt van de Rocky's, de Athabasca glaciers, hier gaan we met een speciale bus die gemaakt is voor stijle hellingen te bedwingen, de glacier op. We staan dan op een laag ijs van 75 mt dik en ter grote van heel Vancouver. De glacier heeft zo veel kracht dat deze alle grond, stenen, rotsen enz enz mee neemt in zijn weg naar beneden. Er worden dan grote hopen gemaakt aan alle zijdes van de glacier welke het aanblik geeft van een ruige maar ook vreemde omgeving waar van je denkt, wanneer maken ze dit eens plat. De bomen op de berg naarst de glacier zijn 500 tot 750 jr oud. Het lijkt er op dat zij nog relatief jong zijn maar dat komt omdat ze maar 60 dagen per jaar groeien, rest zitten de bomen onder de sneeuw.
De bussen welke gebruikt worden om op de glacier te komen kosten 1,4 miljoen CAD en het bouwen duurt een jaar. 1 band kost 5000 CAD en er zitten er voor 30.000 CAD op. Is wel een belevenis om er mee te rijden, grote bakbeesten op wielen van 140 cm hoog.
Wat opvalt is dat al het personeel van de toeristen attracties die op zo'n grote afstand liggen zo'n 5 maanden daar ook blijven. Ze slapen en leven daar omdat het ondoenlijk is om even naar huis te gaan. Verder zijn ze allemaal vriendelijk, ze maken er echt een feestje van en vertellen 100 uit en maken grapjes over alles en nog wat, je voelt je welkom.
Vanuit de glacier zijn we naar een nieuwe bezienswaardigheid gegaan, de Glacier Skywalk. Je loopt dan op 300 meter hoogte over een glazen plaat zo'n 40 meter uit de rotswand boven een afgrond waardoor je zo naar beneden kan kijken. Hoogtevrees kun je echt niet gebruiken daar. Het uitzicht is fantastisch en het zicht was weer geheel vrij en open. Je merkt dat we vandaag op een speciale plaats zijn geweest op de wereld, was moeilijk om deze te gaan verlaten. We naderen Jasper en net voordat we een camping op willen rijden staat er een mannetjes Elk met een groot gewei langs de weg. Naar Nellie haar ontmoeting met de Elk zijn we toch wat voorzichtiger geworden. De campings zitten grotendeels vol en we staat deze nacht op een soort van parkeerplaats met stroom en een douche. Lekker buiten gegeten en Dave heeft een kampvuur gemaakt wat de sfeer verhoogt, wat zullen we weer slapen.

27-08-14
Vandaag om 05.30 opgestaan, wat zijn we gek. Alles ingepakt en meteen weg gereden om in alle vroegte wild-live te spotten. Zijn via de Bow valley parkway gereden en naar circa 30 km de camper aan de kant gezet om te gaan ontbijten. We hebben in de vroegte geen wilde dieren gespot maar was wel leuk. Via Lake Louise zijn de de Icefield parkway op gereden. Dit is een route door de Rocky Mountans van zo'n 250 km waar de weg loopt tot op 2000 mt  hoogte. Je ziet onder weg een hoop glaciers , Oosterijk zal nooit meer het zelfde zijn als je er hier gewoon toch op een rij hebt. Onderaan de glaciers liggen meeren met puur blauw water waar je ieder moment in wil gaan zwemmen. Dit laat je echter wel uit je hoofd, schat 4 Gr. koud. Bij het afslaan naar een bezienswaardigheid worden we verrast op een zwarte beer met 2 kleintjes welke er achter aan huppelen, dag toch nog goed wat betreft wild live. Op ⅓ hebben we nog even getankt. De camper loopt op benzine en heeft een verbruik van 1 op 4. De benzine is dan wel wat goedkoper hier maar dit is wel een flinke kostenpost. Prijs benzine varieert tussen de 1,25 en 1.41 CAD. (Gemiddeld €. 0,91) 
Zijn gestopt op een camping  in de Rocky's waar we nu rond een vuurtje zitten en gaan zo wat hamburgers grillen. Deze camping werkt volgens het principe dat je alles zelf moet regelen. Je pakt een enveloppe bij een hokje vooraan de camping. Je vermeld je gegevens en doet er geld in voor verblijf op de camping en of je hout wil gebruiken voor een vuurtje. Kosten circa 18 CAD voor de camping en 9 CAD voor hout, zoveel je wil.
Het weer in Canada is wisselend. De bewoners welke overigens zeer behulpzaam en vriendelijk zijn, gaven aan dat het lang geleden is dat het weer zo slecht was in Canada. Wij ervaren het weer als zijnde fijn maar wel met wat regen er tussendoor en niet extreem warm.
In Canada is het camper gebruik en het toerisme goed georganiseerd. Er is in vrijwel iedere plaats een visitors Centre welke je uitleg geeft over wat er te zien is en welke campings er zijn. Voor ieder nationaal park is dit ook goed geregeld.

Nellie haar been gaat al wat beter. Ze kan reeds met 1 kruk lopen en op vlak terrein ook al weer zelfstandig. Hopen dat door blijft zetten en ze snel weer de oude is.
Morgen willen we een glaciers gaan oprijden met een bus op grote wielen, lopen boven een afgrond op een glazen ondergrond en met een gondel mee.

Het gaat reuze goed hier. Komen wel tot rust en dat terwijl we elke dag druk zijn.

26-08-14
Oordeel is geveld. Naar het ziekenhuis geweest en Nellie heeft een verrekte en/of gescheurde spier. Dat oordeel plus een paar krukken koste maar 1000 CAD. Moet met been omhoog, rust, koelen en maar hopen op snel herstel. Zouden door Banff gaan lopen maar daar is een stokje voor gestoken. Dave en Gonny zijn er wel naar Banff en komen met de bus terug. Wij zitten nu in de zon, ook geen straf. Laten we hopen op snel herstel.

25-08-14
Vanuit Yoho park zijn we gaan rijden richting Lake Louise. Daar aangekomen hebben we even gekeken in het prestigieuze hotel Fairmont aan het meer. Het stikt er van de Chinezen, ach waar niet, komt ze overal tegen maar hebben wel fatsoen. In het hotel heb je nog een bel boy en conciërge zoals je in de films wel eens ziet. De vrouwen de kleding winkels weer in en hebben allebei een shirt gekocht. We zijn vanuit het hotel gaan wandelen voor circa 8 km waarvan de helft berg op naar Lake Agnes om daar thee te gaan drinken aan het meer. Het was een hele klim naar boven tot circa 2200 mt maar de thee en sandwich smaakte daardoor des te beter. Vanuit Lake Agnes naar beneden en vandaar naar Lake Moraine gereden. Het water in de meeren ziet er blauw/ groen uit in de zon wat prachtige plaatjes oplevert. Je kijkt verder daar uit op de Ten Peaks (10 pieken van bergen). Toen zijn we naar het plaatse Lake Louis gereden wat het hoogste stadje is van Canada op zo'n 1700 mt. In het visitor centrum vroegen we wat leuk was om te bekijken in het dorpje en toen gaven ze aan dat het dorp niet groter was dan waar we stonden op en rond de parkeerplaats. Het dorp is hoofdzakelijk voor wintersport en de meren en verder niets.
Vanuit Lake Louise via de binnendoor weg naar Banff gereden in de Rocky Mountains, we hoopte daar nog wat wild aan te treffen maar dat was helaas niet zo op een hert, kraai en eekhoorn naar. In Banff een camping opgezocht en rond 21.00 uur waren we weer gedraaid. Ik zat even buiten iets te drinken en komt er spontaan een kudde met Elken (soort hele grote hert) voorbij. Wij foto's maken en Nellie heel enthousiast naar deze wilde dieren toe tot deze dat beu waren en achter haar aan kwamen. Nellie rennen en haar sportief lichaam kon dit niet aan en heeft nu een stijf onderbeen, wat gaat dat brengen voor de vakantie. Morgen afwachten anders naar arts.
Blijven minimaal 2 nachten in Banff, mooi stadje en dat willen we wel verkennen.

24-08-14
Vandaag wakker geworden en het was koud, heel koud, 5 gr. We hadden ook met het ontbijt niet goed opgelet dus was ook restjes ontbijt, roerei met bacon en de rest. De zo'n ging schijnen en het werd al wat warmer. 
Hierna zijn we naar het plaatsje Field, daar zijn zo'n 250 bewoners welke vrijwel allemaal in de toerisme werken met een B&B of zijn ranger of id in het Yoho park. We hebben daar heerlijk koffie gedronken en de voorbije dagen de revue laten passeren lekker buiten in de zon. Vanuit Field zijn we eerst naar de Natural Bridge gegaan. Een stroomversnelling welke een brug geheel heeft uitgeslotenen waar het water doorheen raast. Vandaar zijn we naar Emerald Lake gegaan. Schitterend blauw/groen meer waar we op hebben gekanood op het meer in de zon. Top was het. Hierna zijn we gereden naar de Takakkaw Falls, de weg naar boven was een sport op zich, als je camper langer als 7 mt is kun je een bocht niet nemen, het moet dan als volgt: je steekt eerst de kamper vooruit, dan ga je achteruit de berg op. Bij het naar beneden komend idem. Ze hebben er zelfs speciale borden voor gemaakt. De waterval van 380 mt en de 1 maar hoogste van Canada. Je heb uitzicht op alle glaciers in de omgeving. We zijn toen nog een stuk gaan wandelen maar toen we zo'n 3 km hadden gelopen ging het regenen. Met alleen een shirt en korte broek niet zo fijn. Zijn toen naar de Kicking hors camping gegaan en daar hebben we het kampvuur opgestookt om de worsten op te grillen. Was wederom een belevenis vandaag. Zijn bevoorrecht om dit mee te kunnen maken.

23-08-14
Uit bed en naar het washuis. Bij het terugkomen worden we gewezen op een gast. Daar staat onze beer weer :-) Zo gauw hij ons ziet gaat z'on grote beer er wel mega snel vandoor en we konden deze niet meer zien.

Vanuit Revelstroke vertrokken richting Banff met als tussenstop Golden om daar te raften. We rijden door de tijdgrens en de tijd gaat een uur vooruit, hier moeten we echt rekening mee houden. We zijn gaan raften op de Kicking Horse River. Aangekomen krijgen we eerst veiligheid instructies, als je dit hoort wil je eigenlijk niet meer gaan, alles kan breken en verzuipen. Later zal blijken dat deze info niet geheel onbelangrijk zou zijn. 
We vertrekken en moeten wat commando's opvolgen zoals links vooruit, rechts achteruit enz, enz. We zitten met 10 pers in de raft en het gaat voortvarend tot wel uit de bocht vliegen en bovenop stenen staan. De gids zegt en ik citeer: ik zou niet weten hoe ik jullie hier veilig weg moet krijgen. Oplossing was dat wij op handen en voeten door het water van 4gr. Moesten kruipen over de gladde stenen. Nellie heb ik moeten redden toen zij met haar been vast zat onder een steen en heb nog andere mensen er doorheen geloodst. De gids heeft ondertussen de raft vrij gekregen en vangt ons weer chagrijnig op, dit kost hem een rondje bier en de schande van zijn collega's. We hebben 11 km afgelegd door de ravijn en op het eindpunt moeten we snel uitstappen daar we anders in een klasse 5/6 stroom terecht komen. Raften heeft nl 6 klasse. 1=normaal riviertje zoals bij ons en 6=waterval. Wij hadden vandaag klasse 3 en 4, helemaal top!! Nellie was al dagen zenuwachtig maar vond het helemaal top. Terug naar het SNEL uitstappen: alleen Dave kon er uit, verder vielen er 2 personen uit en 1 hing aan de zijkant te roepen help me help me en de andere spoelde weg naarst de boot. Naar beide te hebben gered naar de kant. We hebben hiernaar de rest van de ravijn gedaan met een andere gids, de oude vond ons niet meer zo leuk en hij gaf aan dat hij dit 7 jr doet en dat hij dit nog nooit had meegemaakt, en dat meende hij :-)
De rest was nog leuker dan het eerste deel, zat nu voor in de raft en gingen door echt serieus grote golfen. Kortom een waanzinnige dag op het water. Zijn hierna naar Yoho, nationaal park gegaan en staan nu op een camping zonder enige voorzieningen waar we de kosten moeten betalen door het geld in een enveloppe te moeten doen. Konden ook geen eten kopen en hebben restjes dag gemaakt. Was een dan met een 10 met griffel.